woensdag 6 oktober 2010

Bijna coup in Ecuador

Dat was een spannende donderdag op 30 september 2010 zeg.
La Ley deServicio Publico zou finaal behandeld worden door het parlement.
Die wet behelsde dat de salariering van overheidspersoneel op een nieuwe leest zou worden geschoeid. Het basis-salaris zou aanzienlijk omhoog gaan, maar allerlei in de loop der jaren opgebouwde privileges zouden komen te vervallen.
Onder politie en leger bestond grote angst, althans die angst was aangewakkerd door de oppositie, dat men er enorm op achteruit zou gaan.
Een demonstratie werd wel verwacht, want dat hoort in Zuid Amerika. Maar de ongehoorde opstand van donderdag was volstrekt niet voorzien en dat is natuurlijk een teken aan de wand.
De politie staakte massaal. Omdat er geen veiligheid op straat meer was, werd er her en der fiks geplunderd. De luchthavens moesten worden gesloten. Het openbaar vervoer kon geen kant uit.
Politie legde nota bene barricades aan op de openbare weg. En het parlement werd het werken onmogelijk gemaakt.
Allemaal zaken die veel te ver gaan, zeker wanneer het akties van de eigen overheidsdiensten betreft, die je juist nodig hebt om zulke akties te voorkomen en te bestrijden.
Rafael zou Correa niet zijn, wanneer hij niet zichzelf in het strijdgewoel zou werpen. Dus ging hij naar de haard van de opstand: het Regimiento Quito van de nationale politie.
In plaats dat hij daar zijn woord kon doen, werd hij ontvangen met gejouw en traangasbommen.
Een vredelievende confrontatie was onmogelijk. Er was een sfeer van grote dreiging en Correa voelde dat hij wel eens het slachtoffer zou kunnen worden van deze gewapende mannen.
Hij raakte gewond en werd afgevoerd naar het naastgelegen ziekenhuis van de politie (leger en politie hebben in Zuid Amerika altijd hun eigen - betere - voorzieningen). Dat gebouw werd omsingeld en ook in het gebouw verzamelden zich opstandige politiemensen.
Correa kon geen kant uit, was feitelijk gegijzeld en werd na meer dan 10 uur door een speciale eenheid van het leger bevrijd. Daarbij vielen 4 doden en vele gewonden.
Zaterdag heeft Rafael in zijn wekelijkse Cadena (toespraak voor radio en TV) gedurende twee en een half uur aan het volk verteld wat er is gebeurd en dat er volgens hem politieke agitatie achter de opstand zit.
De staat van beleg, die op donderdag was uitgeroepen is inmiddels weer opgeheven.
Een zwarte bladzijde voor Ecuador en een zware tegenvaller voor Correa.

Rafael op bezoek bij gewonde soldaat.

Shanghai 2

Hieronder dus het overigens slechte stukje over onze groep bij het Nederlands paviljoen op de wereld-expo in Shanghai.
Wij poseren aan de rechterkant.




Shanghai

Rond 1 september 2010 waren we met een groepje lezers van het Haarlems Dagblad een weekje naar Shanghai en de Wereldexpo die daar nog tot eind oktober is.
De krant heeft hier dus ook aandacht aan besteed!

Het was een fantastische ervaring. We waren erg onder de indruk van het moderne China. De oude en nieuwe stad (zakencentrum Pudong), de gerenoveerde wijken (Yuyuan, Xintiandi) en enorme winkelgebieden (met alle wereldmerken in prachtig vormgegeven grote gebouwen), maar ook de jonge mensen (met name de meisjes) zagen er geweldig indrukwekkend uit.


Pudong bij avond vanaf de Bund.

We boften dat het niet al te heet was en vaak bewolkt. Daardoor konden we uren lopen door de stad en over het uitgestrekte expo-terrein.
Die wereldexpo was een ervaring op zich. Zo groot, zo veel prachtige paviljoens (waarvan sommige onbereikbaar waren door de grote rijen belangstellenden), zo veel mensen met name uit alle delen van China (tussen de 200.000 en 400.000 bezoekers per dag!).


Het China paviljoen op de expo.

Alles was perfect georganiseerd daar in China. Hoge hogesnelheidstreinen. Snelwegen boven en onder elkaar met plantenbakken langs de railing. Alle straten volledig schoon en heel veel goed bijgehouden groen. Groot gevoel van veiligheid. Geen smok, want veel elektrische brommers! Voetgangersgebieden met de prachtigste winkels.
Dat gaat wel goed daar en het gaat in rap tempo beter. We gingen één dag naar Suzhou, dat ongeveer 2 uur met de bus buiten Shanghai ligt, en zagen dus ook wat van het platte land. Dat wordt snel volgebouwd met nieuwe wijken. Veel hoogbouw, maar altijd verrassend mooi vorm gegeven. Overal worden wegen boven en onder elkaar en spoorlijnen aangelegd.

Dus: China is een aanrader om eens langs te gaan.

Over 5 weken gaan we weer naar Ecuador. Dan volgen er weer nieuwe berichten uit het naar rechts draaiende continent Zuid Amerika.