Ya tengo.

Na 10 dagen burokratische ellende eindelijk mijn Censo ontvangen.
Dat is een soort ID kaart die je nodig hebt om het land uit te komen en weer in te kunnen.
Handig dus voor onze komende reis naar Bolivia.
We hadden het zo mooi geregeld in Holland: een visum voor 6 maanden bij de ambassadeur gehaald.
Hier even inschrijven en de Censo halen zou een fluitje van een cent zijn. Niet dus.
Niet minder dan 12 bezoeken aan 4 verschillende instanties in 10 dagen waren nodig.
We vermoeden dat een dreigend onderzoek naar illegaal afgegeven visa oorzaak was van een pietluttig burokratisch onderzoek.
De instantie die ons in een keer had kunnen helpen bleek later op last van Justitie gesloten te zijn voor onderzoek naar illegale visa. De krant heeft hier ook melding van gemaakt.
Daarom werden wij voor een extra verklaring over de geldigheid van ons visum naar het ministerie van buitenlandse zaken gestuurd.
Maar vooruit, hier is de Censo dan.

weer een kerststal na ruim 40 jaar

Na ruim 40 jaar weer een kerststal in ons huis, in Quito!
Dat komt omdat we de berging van mijn moeder (oma Rietepiet) in het Overbos aan het opruimen zijn. Overbos gaat sluiten en mijn moeder van 96 moet verkassen naar een ander verzorgingshuis.
In die berging was opgeslagen een door haar zelf gemaakte kerststal (misschien wel 60 jaar oud), alsmede 5 engeltjes van kaarsvet (zeker 40 jaar oud), vertegenwoordigende de 5 kinderen Evers (helemaal links: dat ben ik).
Mijn moeder vond dat de kerststal naar een nazaat van de Evers familie zou moeten gaan, bij wie het christelijk geloof nog enige betekenis had. Dat werd dus Paula Evers.
Vandaar dat de stal nu bij ons staat, in Quito wel te verstaan. Bij Bram en Karolina staat al een stal.
Ik heb de poppen vanochtend met Paula en Thijmen uitgepakt en neergezet. Dat was grappig. Paula is wel overtuigd van het christelijk karakter van de set, maar nog niet van de artistieke kwaliteit.

fiestas de Quito

Sint valt in Quito samen met de Fiestas de Quito.
Meerdere dagen is het feest met vrije dagen.
Er zijn stierengevechten, waar niet iedereen enthousiast over is. Op het Plaza de Toros is daarvoor zelfs een arena.
Het feest is, idioot genoeg, gewoon ook helemaal spaans. Want de stichting van Quito door de Spanjaarden wordt tijdens deze feesten herdacht. Terwijl Quito daarvoor allang bestond als Inca stad.
De vrij vroege onafhankelijkheid van de landen in Zuid Amerika heeft er nimmer toe geleid dat deze anomalie is verdwenen.
Weliswaar wordt ook de eerste kreet om onafhankelijkheid gevierd, maar lang niet zo spectaculair als deze Fiestas.
Behalve stierengevechten zijn er veel muziekfeesten in het openbaar, is er een kampioenschap Cuarenta (kaartspel) en rijden groepen rond in Chiva's (open bussen) met muziek en canelazo (warme sterke drank).
Hieronder het personeel van Bram's kantoor tijdens een stop van de Chiva. Wij waren er ook bij.

Sint in Quito

Jaja voor de 5e keer maak ik dit mee.

Dit keer erg leuk georganiseerd. Paula en Thijmen staat hier voor Sint en worden geinterviewd over het schaatsen.


Tussen de vele kinderen is Paula vol aandacht, Thijmen drentelt wat rond.