maandag 2 januari 2012

oudjaar 2011 en de beste wensen voor 2012

Via mijn Blog een heel goed jaar 2012 gewenst aan alle trouwe volgers. Bij deze ook een dank aan de velen die mij een e-card hebben gezonden ter gelegenheid van de feestdagen, die in Holland zo donker en koud zijn en hier in Ecuador en op Sint Maarten zo aangenaam: langere dagen, meer zon en als het te warm is wat schaduw. Wij hebben hier geboft met prachtige dagen met volop zon en 25 graden.
Met oudjaar wordt hier veel gedronken en gedanst, vaak met maskers op, tot in de hele vroege uren.
Ik heb het maar tot 2 uur volgehouden, maar er waren familieleden die na een paar kotspartijtjes pas om 6 uur naar bed gingen, toen de zon alweer opkwam.
Hieronder verschuil ik mij achter een mombakkes, met Paula  en Thijmen.
Het moge jullie allemaal voor de wind gaan.





Spelen

Paula en Thijmen willen altijd wel met mij spelen. Zij hebben zelf veel goede ideeen. Zoals schooltje spelen (zie hieronder met de poppen en Thijmen als kinderen in de klas van juf Paula). Maar ook spelen we familie en vaak ook geboorte (waarbij een pop geboren wordt met alle kleren aan!).
Op de achtergrond is nog de mooie Handel CD-doos van het Kruidvat te zien. Met kerst genoten van de Messiah, uitgevoerd door het English Chamber Orchestra.
 

Toen Bram en Karo kerstdiner hadden met hun ATC bedrijf mocht ik op de kinderen passen en hen laten slapen bij mij thuis. Paula had een goed idee. Er waren in de diepvries bij Bram nog bitterballen en die kon je bakken in olie in een koekenpan. Ik had dat zo nog nooit gedaan. Maar het lukte wonderlijk goed, zodat Paula zelfs zei dat mijn bitterballen lekkerder waren dan die van papa en dat wil wat zeggen.
Tijdens de bitterballen werd er gedanst in pyama. Daarom zijn Paula en Thijmen op deze foto een beetje bewogen.


De Yumbo's bij Tulipe.

Een nieuwe plek voor ons was Tulipe. Erg mooi en rustig gelegen. Met als extra een mooi museum over de pre-Inca indianen: de Yumbo's.
Zij woonden hier en hadden uitkijkposten op de hoogste bergen in het wijdse landschap.


 Hun cultuur is opgegraven. De heilige plaatsen zijn eigenlijk baden in de vorm van de zon, de maan en de puma. Hieronder de zon.



Daarna een volledige nieuwe route door een prachtig landschap en uiteindelijk door rivieren, over stenen, door het nevelwoud (met dikke mist), uitkomend in Otavalo.
Onderweg zagen we hoe de arme plattelandsbevolking hier nog leeft. Onze reisgenoten hebben hier wat kleren en snoepgoed achtergelaten.


Jaap alleen .....

Neef Jaap was met ons mee. Zijn vriendin zat al een paar weken in ons huis, maar liet Jaap bij aankomst weten dat ze de relatie verder niet zag zitten en liever alleen verder op reis wilde door Zuid Amerika, In maart komt ze nog wat spulletjes, die ze heeft achter gelaten, ophalen. Wat vind je nu van zoiets? Stuur uw reacties!
Maar Jaap reisde mee. En stond als een Hercules op een rots boven het Quilotoa meer.


 Na een half uurtje waren we beneden, de vier heren, gestart om 7 uur in de ochtend.
De heren zijn: Jaap, Bram, Freddy en de schaduw van Latino Benno.


Cuy in Quilotoa

We zaten in een erg authentiek hostal, gedreven door enthousiaste indigenas.
Vanwege de feestdagen hebben zij voor ons cuy (cavia) bereid.
Het bijwonen van het schoonmaken van deze beestjes was overigens een groter feest dan het eten van de cuy, waar maar weinig vlees aan blijkt te zitten.




Kerst 2011: Cotopaxi en Quilotoa

Met de feestdagen trokken we door Ecuador langs een paar bekende en ook onbekende plekken.
We begonnen met een tocht door het park met de prachtige sneeuwtop van de Cotopaxi, nu een beetje in de wolken.

 
Later waren wijzelf ook in de wolken bij het 4000 meter hoog gelegen kratermeer Quilotoa. Helaas niks te zien dus.


Gauw mutsen en wanten kopen, want het is koud.


Maar de volgende dag konden we bij volle zon en zicht op de besneeuwde Ilinizas naar het meer afdalen (30 minuten) en weer omhoog lopen (60 minuten).



we zijn er weer: in Quito

Na af en toe een slechte dag qua weer, nu weer heerlijke dagen met ontbijt in het vroege zonnetje en dan zo rond 9 uur de komst van Paula en Thijmen, die nu vakantie hebben en de rest van de dag bij mij komen spelen. We gaan dan af en toe naar het buurtpark en naar de meneer van de krant, waar we op een terrasje koffie drinken en snoepjes eten. Kortom een prettige ook wel inspannende vulling van de dag.
De laatste schooldag was vorige week donderdag, met de bekende Farol (lampion) optocht.
Hiervan zie je onderstaand foto's.

 

Intussen blijft Rafael Correa bij het grote publiek populair, ondanks de dagelijkse laag bij de grondse verwijten van de rechtse pers (er is geen andere, helaas), De invloed daarvan strekt zich direct uit naar het buitenland, die klakkeloos die rechtse persberichten overneemt. Zoals nu in casu het ontslag van 2700 overheidsbeambten, die disfunctioneren of van corruptie worden verdacht en ontslagen worden met n.b. een riante vergoeding. Hiervan wordt tot in Nederland gezegd dat deze mensen zijn ontslagen omdat zij geen lid willen worden van de partij van Correa en geen 10 % willen afdragen van hun salaris. Volstrekte idiotie, die voor waar wordt aangenomen, als je niet bereid bent je beter te informeren.
Een voor mij aantrekkelijk punt van Correa is dat hij zijn blik naar buiten blijft richten, met name op een grotere eenwording van Zuid Amerika. Zo wordt het kantoor van Unasur (een soort verenigde staten van Zuid Amerika in wording) in Ecuador gevestigd. Ecuador wil ook volledig lid worden van Mercosur, een economische gemeenschap van tot nu slechts 4 landen: Argentinie, Brazilie, Uruguay en Paraguay. Venezuela zit ook in de wachtkamer. Correa wil de economische eenwording en meer politieke eenwording met elkaar gaan verbinden.
Mijn voorspelling is dat hij een protagonist zal worden bij deze toekomstige ontwikkeling.


after wedding in Haarlem


Voor de derde maal champagne (prosecco was het nu) ter gelegenheid van het paar van het jaar.
Na Mackinac Island (9 juli) en Saratoga (Foothill Club) viel nu de eer te beurt aan het Dolhuys cafe in Haarlem.
Zeventig vrienden en familie leden waren aanwezig op deze mooie avond op 3 september. 
Latino Benno was ceremonie meester en wist alles in goede banen te leiden: de borrel buiten, het goede diner binnen en de dans met dj Charlie.

Over 5 weken gaan we weer naar Ecuador. Dan volgen er weer nieuwe berichten uit het naar rechts draaiende continent Zuid Amerika.