Baba Benno

Mieke maakte deze karakteristieke foto van onze blogger in het termale bad van Papallacta (bijna 4000 meter hoog).

Er waren meer personen die daar oosterse oefeningen in het bad deden. Met name een man met lang haar en lange baard met in zijn gevolg meerdere dames, die in aanbidding voor de man alle oefeningen navolgden.

Blogger sloot zich aan.

Peru na 6 jaar

Zes jaar geleden reisden we met mijn zusjes Marieja en Margriet (+)  door Peru.

Nu bezochten we een aantal plekken opnieuw met Bram, Karo en Paula, Thijmen.

Boven het Santa Catarina klooster in Arequipa. Mooi en berucht vanwege het af en toe wufte leven dat de nonnen daar organiseerden, zodanig dat de Paus moest ingrijpen!

Van daaruit met eigen vervoer de prachtige tocht ondernomen over een hoge pas van 4600 meter (foto met de mosplanten) naar de Colca vallei, waar we de condors zagen (te laat met mijn fototoestel, maar Bram was op tijd) en de mooie kerken en mooie meisjes in karakteristieke kleding.

Na 4 dagen gingen Bram en Karolina werken bij Pure Peru in Lima en trokken wij met de kinderen op. 

Erg leuk. Zo leuk dat Paula aan het eind van die week zei:  ik heb nou wel genoeg Opa Benno gehad. 

En het was ook intensief en grappig hoe kinderen recht voor hun raap voor hun gevoelens uitkomen. Een aardje naar hun opaatje.

We hadden een appartement in de wijk Miraflores in een gebouw van 21 verdiepingen met bovenop een zwembadje, met uitzicht op de Pacific Ocean.

Vergezichten uit Ecuador

El Angel: park in het noorden tegen de grens met Colombia. 

Ongeveer 3600 meter hoog.

Hier groeien de bijzondere Frailejones.

Kratermeer Cuicocha bij Cotacachi.

Niet zo hoog, maar mooi. Met een boottochtje laten ze zien dat er vulkanische bubbeltjes in het meer zitten.

In het restaurant is het favoriete menu: cuy.

Boven een andere krater: Pululahua. Vlak bij Mitad del Mundo.

Het is een van de weinige vruchtbare en bewoonde vulkanen ter wereld.

Elke middag komen de wolken uit het westen (pacific kant) de krater inrollen, zoals hier, waardoor het zicht op de domo bijna wordt ontnomen.

Een van de mooiste routes van Ecuador gaat van Latacunga omhoog naar Zumbahua.

De paramo wordt hier bewoond en bewerkt (een beetje); meestal worden schapen gehoed door de indianen, die vaak nog in hutjes wonen.

Het is hier hoog, koud en vaak mistig.

Een ander prachtig kratermeer is Quilotoa, op 4000 meter hoogte, met hier uitzicht op de Ilinizas met eeuwige sneeuw op de top.

Vroeg in de ochtend gemaakt, want de wolken ontnemen al gauw het zicht op de verre bergen.

Joep en Monga

 Op onze reis met Hans en Mieke ontmoetten we interessante mensen.

Joep (boven) is daar een van. Hij zette het Condor Park bij Otavalo op en geeft nu 2 voorstellingen per dag met zijn roofvogels uit Zuid en Midden Amerika.

Het park is erg mooi geworden en de loop zit er ook goed in.

Joep vangt de vogels op, die niet meer in het wild kunnen leven, omdat zij door mensen uit het nest zijn gehaald bij voorbeeld.

Monga is een andere boeiende persoon. Een Huaorani. Deze indianen leven nog in de natuurlijke staat in het oerwoud. De meesten hebben nog nooit andere mensen gezien, of wanneer dat wel het geval was zijn die een kopje kleiner gemaakt.

Onze Monga is niet zo moordzuchtig en wil zijn manier van leven in het woud laten zien tegen een vergoeding.

Het was buitengewoon boeiend, ook om te merken hoe hij op blote voeten door het bos ons steeds te vlug af was en wij hem moesten terug roepen.

Dan liet hij zien hoe hij een boom inklimt, een mandje voor de jachtprooi maakt en diverse medicinale sappen uit bomen en planten haalt of diertjes (mieren bij voorbeeld) gebruikt om te overleven.

 

huilen

Daar staat onze KIA carnival uit 2004 waar we de afgelopen 5 jaar zoveel plezier aan beleefd hebben.
Bijna verdronk hij in de Grote Oceaan oftewel Pacific, met 2 wielen verdween hij in een sloot naast de weg, alle banden hebben wel een schroef of steen ontvangen en raakten lek. Essentiele onderdelen, zoals remblokken, uitlaat (meerdere malen), koppeling en natuurlijk banden moesten worden vervangen.
Maar we hebben bijna heel Ecuador er mee doorkruist, met de tennisboys en -girls, met Aty en Marieja en met Marion, met Jaap en Albrecht en wie nog meer.....
Maar helaas Bram wilde zijn auto verkopen aan mij en ik ben daar voor gezwicht. Onze lieve vertrouwde KIA, waar je met 7 personen gerieflijk in kon zitten, met de zijdeuren open langs de warme kust, voorzien van radio en TV (!) wordt verkocht.
Hier staat hij op een patio. En rond de 14.000 dollar moet ie opbrengen.