Curves en Criminaliteit

Voordat ik het onderwerp van deze bijdrage zal behandelen, moet ik eerst over de laatste politieke ontwikkelingen hier iets vertellen.
Op donderdag 24 januari heeft Jaime Nebot, burgemeester van Guayaquil 200.000 mensen op de been weten te krijgen in een protest tegen de regering!
Onze vriend Rafael had tevoren die demonstratie afgedaan als een laatste stuiptrekking van die "pelucones" (pruikdraagsters) uit de hogere klassen. Maar daarin heeft hij zich dus vergist.
Na binnen 1 jaar met succes de partidocratie om zeep te hebben gebracht, lijkt er nu een nieuwe volksbeweging te ontstaan, die Correa te centralistisch, te socialistisch en te confronterend vindt. Wordt nog een spannend jaar, met een referendum over de nieuwe grondwet (in de maak bij de Asamblea) en aansluitend verkiezingen voor alle functies (van president tot burgemeester).

200.000 mensen op de been in Guayaquil: 24 januari 2008.


Maar nu dus over ons nieuwe onderwerp.
Eerst over "Curves", een uit de VS geimporteerd gym-programma voor "pelucones", rijkere dames dus, die de prijs hiervoor kunnen betalen.
Karolina, Georgina en Annemieke gaan hier 3 keer per week naar toe en lopen langs allerlei apparaten een rondje.
Het is alleen voor dames; als heer mag ik hier niet in en kan dus ook geen foto laten zien. Maar Curves heeft een website!
Omdat Annemieke vindt dat zij ondervertegenwoordigd is in deze Blog en dat ook wel blijkt uit de reacties per mail (... maar hoe gaat het nu met jou, Annemieke?), staat hiernaast een foto van haar met Paula, tijdens de gymnastiek van Paula (gymboree, ook al uit de VS gekomen), waar we wel toegang hebben!

Hieronder nog een foto van Paula tijdens de Gymboree, waar de liedjes allemaal in het engels zijn). Kijk als je het leuk vindt maar eens op YouTube!

Tenslotte het andere onderwerp. Want naast de luxe verschijnselen als hierboven beschreven, kent dit land vanwege de grote kloof tussen rijk en arm veel criminaliteit. Niet alleen op straat of in de vorm van inbraak, maar ook gekoppeld aan de Narcotrafico (in welk circuit nog al eens mensen worden omgelegd door huurmoordenaars).

Het volgende verhaal komt neer op een uitgekiende vorm van criminaliteit.

Er was eens iemand die een stuk grond wilde kopen (zie foto onder), nu nog vol Eucalyptus, maar op termijn geschikt om een mooi huis op te zetten. De verkopende eigenaar blijkt een mevrouw te zijn, die nogal haast heeft met de verkoop. Niet getreurd, alles loopt goed: het geld op tijd geleend, de notaris werkt hard en de gegevens van het kadaster komen snel binnen. Dus binnen 14 dagen is alles rond op papier en is alles betaald.
Wat blijkt kort daarna: een andere mevrouw meldt zich als eigenaar van de betreffende grond. Zij dient een aanklacht in tegen de mevrouw die volgens haar de grond, die niet van haar is, heeft verkocht en stelt een civiele procedure in tegen de nieuwe eigenaar, die volgens haar niet de eigenaar kan zijn.
Wat was hier gebeurd? De verkopende mevrouw had zich de identiteit van de eigenares aangemeten (valse identiteitskaart laten maken) en had zich toegang weten te verschaffen tot het kadaster om de eigendomsgegevens te verkrijgen. Op deze gemakkelijke manier heeft zij ook in andere gevallen kennelijk grote bedragen weten te innen.
De zaak is nog niet helemaal rond. Mevrouw zit in voorarrest. De civiele zaak loopt nog. En allerlei instanties (notaris, kadaster) gaan niet vrijuit.

Een biertje op Rafael!

Op 15 januari heeft Rafael dus rekening en verantwoording afgelegd over 1 jaar regeren,
ten overstaan van de Asamblea Constituyente.

Hij deed dat rustig en professoraal,
zodat een biertje wel op zijn plaats was.
In 2 1/2 uur zette hij voor een gehoor van 500 genodigden ook uiteen wat hij het komend jaar wil doen.
Hij deed dat met behulp van een powerpoint presentatie van 133 pagina's.
Enkele belangrijke punten:
1. bestuurshervorming door invoering van 7 regio's (via de nieuwe grondwet);
2. financiele transparantie, o.a. door te verhinderen dat publiek geld in private fondsen verdwijnt;
3. bouw van 4 waterkrachtcentrales om minder afhankelijk te zijn van inkoop van electra;
4. aanleg van de weg-water verbinding van Manta (grote haven aan de Pacific) naar Manaos (in Brazilie).

Hij was wat rustiger dan anders en geneigd tot dialoog.
Zelfs bood hij verontschuldigingen aan voor fouten die hij (wel te goeder trouw) heeft gemaakt, zoals in het geval van Dayuma (zie eerder bericht),
waar mensenrechten zijn aangetast door het leger in de door Rafael uitgeroepen uitzonderingstoestand.

Alle reden om vrolijk te zijn.
En dat waren we in Chota Valley op oudejaarsavond al, waar we met flessen op het hoofd latino-afrikaans dansten.

Ook Paula genoot toen van een ijsje en van Opa Benno, met wie zij naar Barney ging kijken (wel een beetje eng, die Barney, niet Opa Benno hoor).

Intussen is de constitutionele strijd hier wel gestreden.
De 1000 juristen. die bij het constitutionele hof een aanklacht hadden ingediend tegen de eerste decreten
van de Asamblea (Plenes Poderes, Congres op non actief gesteld), die ongrondwettig zouden zijn, hebben daar bakzeil gehaald.
Hun beroep is niet ontvankelijk verklaard door het Hof, omdat uitspraken en besluiten van de Asamblea niet voor beroep vatbaar zijn!
Zie de korte en krachtige uitspraak, waar de rechtse pers weer flink tegen aan heeft geschopt: volgens hen heeft het Tribunal Constitucional zichzelf om zeep geholpen .....

Rafael 1 jaar president

Op 15 januari is Rafael 1 jaar president. Hij zal dan de Asamblea Constituyente toespreken. Ik zal daarvan op deze plek later verslag doen.
Intussen heeft hij enkele interviews afgegeven, o.a. aan El Comercio, de krant die ik dagelijks bij een winkeltje in de buurt koop: een goede krant qua berichtgeving, maar wat opinie betreft vreselijk rechts.

In dit interview in 2 delen in El Comercio gaat Rafael in op het afgelopen jaar, maar vooral op de tegenstand die hij het komende jaar op zich af ziet komen. De Asamblea zal een grondwet opstellen, die via een referendum (gepland in augustus) aan het volk zal worden voorgelegd. Deze grondwet moet een einde maken aan de maffiose praktijken van de rijken en moet voorwaarden scheppen voor een betere verdeling van de rijkdom. Dat zal verzet oproepen en Correa en zijn achterban zullen zich daartegen moeten wapenen. Hij ziet het verzet niet meer komen van de politieke partijen, die zijn verslagen, maar van organisaties als de Kamers van Koophandel, particuliere banken, vele media en allerlei nieuwe burgerinitiatieven van rijkeren.
Hij zelf zal zich hiertegen blijven verzetten door onverbloemd altijd man en paard te noemen, waardoor hij velen tegen zich in het harnas jaagt. Maar alleen volstrekte duidelijkheid zal het arme deel van het volk volgens hem ervan kunnen overtuigen dat ze van hem iets goeds kunnen verwachten.
El Comercio werpt hem in het interview alle verwijten voor de voeten, die de krant hem bijna dagelijks maakt: dat hij ongeduldig is, onverdraagzaam, altijd het conflict zoekt, dictatoriaal overkomt. Wat voor idee heeft hij eigenlijk van democratie?
Rafael Correa antwoordt hierop bijna Bolkesteiniaans: hij is aanhanger van Montesquieu en Alexis de Tocqueville. Het boek Democratie in Amerika van deze laatste heeft indruk gemaakt, maar vooral ook de voorwaarde die hij stelt, namelijk dat er eerst sprake is van een sociale en economische gelijkheid. Correa wil vooral daaraan werken, om daardoor een ware democratie mogelijk te maken in Ecuador.
El Comercio gaat hier een dag later in het redactioneel commentaar op in: zie je wel dat Correa een dictatuur niet uit de weg gaat. De krant bevestigt hiermee eens te meer dat het in het kamp van oppositie van de rijken vertoeft en behoort tot de tegenstanders waarmee Correa te maken krijgt.

Onderwijs in Ecuador

Vandaag is Paula aangemeld voor een school in Quito. Als ze wordt toegelaten gaat ze in september naar de peuterklas en blijft hier tot haar 18e jaar (eindexamen - baccalaureaat - van het collegio, waarna de deur van de universiteit voor haar open staat, als het goed is ook in Europa, vanwege de connectie van deze school met de universiteit van Cadiz).
Het Liceo Campoverde (zie dus de website) ligt vlak bij huis (richting Nayon) en is pas 1 jaar geleden van start gegaan. Er zijn nu 120 leerlingen, met name in peuterklassen en eerste jaren basisonderwijs. Het gebouw is mooi en prachtig gelegen en wordt jaarlijks uitgebreid.
Het gaat om een particuliere school, waarvoor fors betaald moet worden. Behalve een entreebedrag, betaal je hier maandelijks tussen de 400 en 500 dollar (voor het onderwijs, lunch op school en vervoer van deur tot deur).
Dit soort onderwijs is alleen betaalbaar voor de de midden en hogere klasse (ca 30% van de bevolking). De rest is aangewezen op het openbaar onderwijs, waarover hieronder meer.

Hierboven betreedt Paula de school voor een psychologisch aanmeldingonderzoek!

Indruk van de school: 2 lokalen voor peuters.

Het openbaar onderwijs in Ecuador is dus een dermate ramp dat de rijkeren hun kind daar kost wat kost niet heen brengen. Het is spijtig, maar waar. Maar gelukkig dat mijn vriend Rafael er een begin mee maakt om dat de verbeteren.
De afgelopen 20 jaar zat de deur naar het openbaar onderwijs op slot! Oudere leerkrachten met recht op (een vreselijk laag) pensioen bleven gewoon. Onbevoegde krachten stroomden tegen een heel laag salaris in, welk bedrag door de ouders hutje bij mutje bijeen werd gebracht. De gebouwen werden niet onderhouden, lesmateriaal niet vernieuwd.
Een van de vele urgentie-programma's van Rafael Correa heeft betrekking op het onderwijs. Er wordt weer geïnvesteerd en er komen 12.000 arbeidsplaatsen bij. Deels om het mogelijk te maken dat gepensioneerden en zieken echt het onderwijs verlaten en de rest: nieuwe plaatsen. De werving is onlangs begonnen. Kandidaten moeten bevoegd zijn en liefst in de buurt van hun woonplaats solliciteren. Voor 70% van de bevolking een verbetering, maar de rijken zullen echt nog niet naar deze scholen gaan.

Belastinghervorming in/en het nieuwe jaar

Hierboven zijn Rafael Correa en Anne Malherbe bijna gereed voor een valscherm-ervaring ergens aan de kust. Ook zij genieten van een welverdiende korte braek rond oud en nieuw.
Kort daarvoor heeft Rafael de rentetarieven van de banken bij wet verlaagd en is door de Asamblea een belastinghervorming doorgevoerd.
Dit laatste komt neer op hogere belasting op cigaretten, drank en dure auto's. Ook nalatenschappen worden voortaan door de fiscus hier niet ontzien. En de inkomstenbelasting volgt een schijventarief (hoogste tarief is 35%). Kapitaalvlucht naar het buitenland wordt belast met 0.5%. Bovendien wordt op belastingontduiking een gevangenisstraf van maximaal 12 jaar gesteld.
Deze (naar onze begrippen nog zachte) maatregelen hebben hier veel onrust veroorzaakt. Het ziet er naar uit dat een deel van de middenklasse niet meer zo enthousiast is over Rafael. Zij voelen aankomen dat de traditie van belastingontduiking in het gedrang komt.

Ook wij waren (zoals hier boven wordt aangetoond) sportief tijdens de feestdagen. Rond kerst waren wij in Vilcabamba en Loja.
Veel gewandeld in deze mooie omgeving, die bekend staat om zijn gezonde zachte klimaat.
In het Podocarpus park werden we helaas wel onthaald door een forse regeval en moesten inderhaast poncho's en gekke jassen aan trekken. De dames bleven in de auto, maar de heren gingen door het nevelwoud naar boven (800 meter), naar de paramo en wij werden op de foto gezet: Joris, Bram, Freddy en ik.

Rond oud en nieuw waren we in Otavalo en Tumbabiro (hostal Pantavi) . Ook hier zacht weer en wandelen. Bovendien is Pantavi een uiterst artistieke plek om te verblijven. De eigenaar is niet alleen berggids, maar ook kunstenaar. En overal is zijn werk te vinden, zoals op de foto: in de bar van het hostal.

Op de terugweg nog even langs de Poncho-markt van Otavalo. Daar werd Paula aangekleed in de traditionale kleren van de indianen van die streek. Het pakje is ook nog gekocht!
Wanneer we niet weten hoe we het aan moeten trekken, kunnen we bij ons in de buurt te rade gaan. Hier wonen vele indianen uit de omgeving van Otavalo in kleine tijdelijke huisjes op bouwterreinen: zij bewaken het terrein en koken voor de tientallen bouwvakkers. Behalve kippen scharrelen er ook veel kinderen in deze kleding rond.