Rafael 1 jaar president

Op 15 januari is Rafael 1 jaar president. Hij zal dan de Asamblea Constituyente toespreken. Ik zal daarvan op deze plek later verslag doen.
Intussen heeft hij enkele interviews afgegeven, o.a. aan El Comercio, de krant die ik dagelijks bij een winkeltje in de buurt koop: een goede krant qua berichtgeving, maar wat opinie betreft vreselijk rechts.

In dit interview in 2 delen in El Comercio gaat Rafael in op het afgelopen jaar, maar vooral op de tegenstand die hij het komende jaar op zich af ziet komen. De Asamblea zal een grondwet opstellen, die via een referendum (gepland in augustus) aan het volk zal worden voorgelegd. Deze grondwet moet een einde maken aan de maffiose praktijken van de rijken en moet voorwaarden scheppen voor een betere verdeling van de rijkdom. Dat zal verzet oproepen en Correa en zijn achterban zullen zich daartegen moeten wapenen. Hij ziet het verzet niet meer komen van de politieke partijen, die zijn verslagen, maar van organisaties als de Kamers van Koophandel, particuliere banken, vele media en allerlei nieuwe burgerinitiatieven van rijkeren.
Hij zelf zal zich hiertegen blijven verzetten door onverbloemd altijd man en paard te noemen, waardoor hij velen tegen zich in het harnas jaagt. Maar alleen volstrekte duidelijkheid zal het arme deel van het volk volgens hem ervan kunnen overtuigen dat ze van hem iets goeds kunnen verwachten.
El Comercio werpt hem in het interview alle verwijten voor de voeten, die de krant hem bijna dagelijks maakt: dat hij ongeduldig is, onverdraagzaam, altijd het conflict zoekt, dictatoriaal overkomt. Wat voor idee heeft hij eigenlijk van democratie?
Rafael Correa antwoordt hierop bijna Bolkesteiniaans: hij is aanhanger van Montesquieu en Alexis de Tocqueville. Het boek Democratie in Amerika van deze laatste heeft indruk gemaakt, maar vooral ook de voorwaarde die hij stelt, namelijk dat er eerst sprake is van een sociale en economische gelijkheid. Correa wil vooral daaraan werken, om daardoor een ware democratie mogelijk te maken in Ecuador.
El Comercio gaat hier een dag later in het redactioneel commentaar op in: zie je wel dat Correa een dictatuur niet uit de weg gaat. De krant bevestigt hiermee eens te meer dat het in het kamp van oppositie van de rijken vertoeft en behoort tot de tegenstanders waarmee Correa te maken krijgt.