Op 22 maart 2009 werd mijn moeder 95 jaar. Zie haar hieronder op de foto naast Stan en zijn moeder (mijn zus) Aty.
Hoewel wij dus in Quito wonen, besloot ik op het laatste moment toch naar haar verjaardag te gaan en als mystery-guest binnen te wandelen. Zo is het gegaan en als Aty nog een leuke foto van deze gast heeft, komt die in de volgende aflevering.
Hier wil ik vertellen over mijn reis.
De heenreis begon vrijdag om 17.00 uur (lokale tijd) op weg naar het vliegveld. Ik kwam zaterdag om 23.00 uur (lokale tijd) aan in Haarlem. Ik was dus 24 uur onderweg, waaronder een nachtje in het vliegtuig (er is 6 uur tijdverschil).
Ik had tevoren ingecheckt en mijn boarding pass thuis uitgeprint. Dus stiefelde ik met mijn handbagage rechtstreeks naar het loket om mijn uitreis-tax van 40 dollar te betalen. Je krijgt dan als bewijs van betaling een sticker op je pass. Maar dit loket erkende mijn pass niet en dus moest ik toch naar de incheck-balie van Iberia. Gelukkig weten ze van deze gang van zaken kennelijk af, want mijn nieuwe boarding pass lag al klaar bij de Bussiness Class incheck-balie.
Dus toch nog goed op tijd voor het vlucht van 18.45 uur.
Nu wil het geval dat de dag daarvoor (19 maart) net een klein vliegtuigje van het leger een flatgebouw in Quito was ingevlogen tijdens slecht weer. De luchthaven-autoriteiten waren daarom extra streng en verboden het grote Iberia vliegtuig te landen in Quito, waar het inderdaad beestenweer was (regen, onweer en veel mist).
Een kleiner vliegtuig (gehuurd van Icaro) zou passagiers vanuit Guayaquil (grootste stad in Ecuador aan de Pacific), waar het Iberia vliegtuig naartoe was uitgeweken, ophalen en ons daarheen brengen.
In de tussentijd kreeg ik te horen dat ik de vlucht naar Madrid in de Bussiness Class mocht zitten (hoera!) en kocht ik 25 rode rozen voor de jarige.
Om ca 21.00 uur kwam Icaro ons ophalen, maar niet iedereen kon mee; sommigen moesten met een lijndienst-vlucht naar Guayaquil. Daarom duurde het even voor we vandaar konden vertrekken. Dus pas om 24.00 uur.
Na een vertraagde maaltijd (wegens turbulentie) kon ik rond 02.30 uur de slaap gaan vatten.
We kwamen natuurlijk veel te laat in Madrid, met als gevolg dat ik de geplande aansluiting om 16.30 (lokale tijd) naar Amsterdam miste. Ik werd nu geplaatst in een toestel dat om 19.30 zou vertrekken. Als pleister op de wonde werden vouchers verstrekt voor een drankje met snack.
Aangezien dat laatste vliegtuig ook met enige vertraging weg ging, kwam ik om 22.30 in de aankomsthal van Schiphol aan, waar Clementine mij ophaalde.
Vanaf 23.00 uur lekker veel wijn gedronken en in eigen bed geslapen en wat dingen bedacht vor de mystery guest.
Over de verjaardag dus wellicht meer in de volgende bijdrage.
De terugweg begon maandag om 17.00 uur en ik kwam dinsdag 9.00 uur aan in Quito: 22 uur onderweg!
Vanwege de files besloot ik met de ZuidTangent naar Schiphol te gaan. Voor slechts 5.60 euro in 35 minuten: picobello. Gauw naar de incheck-balie van Iberia (want via internet kon het dit keer niet, omdat het een LAN boeking was). Mijn handbagage, vol kaas, chocola, pijnboompitten en wat dies meer zij, woog 2 kilo te zwaar om in de hand mee te mogen nemen. Dus dan maar het ruim van die kist in! Ik haalde nog wel mijn ticket, paspoort, krant, boek en pillen uit de tas, maar niet mijn broodjes voor de avond. Die zag ik via de bagageband verdwijnen.
Op Schiphol nog ten afscheid een Koninckje gedronken. Tegen 08.00 uur schoot het vliegtuig de lucht in om 2,5 uur later in Madrid te landen.
Even geretireerd aldaar. Op zo'n wc die automatisch gaat spoelen. Als je teveel bukt bij het drukken, begint het water al tegen je billen te spuiten. Fantastisch.
Daarna een broodje gekocht, want onderweg naar Madrid krijg je niks en mijn kuchie zat in het ruim. Om 24.00 uur met LAN op weg naar Guayaquil: geplande vliegtijd is ruim 11 uur. De gloednieuwe Boeiing 320 was nogal leeg, waardoor ik languit over drie stoelen kon gaan liggen. Zowaar ook geslapen.
In Guayaquil een beetje oponthoud omdat het vliegveld van Quito nog gesloten was vanwege de mist. Maar toch op schema aangekomen.
Ik heb mijn moeder gezegd dat ik dit zo eens in de 5 jaar doe, dus weer wanneer zij 100 jaar wordt.
Hier wil ik vertellen over mijn reis.
De heenreis begon vrijdag om 17.00 uur (lokale tijd) op weg naar het vliegveld. Ik kwam zaterdag om 23.00 uur (lokale tijd) aan in Haarlem. Ik was dus 24 uur onderweg, waaronder een nachtje in het vliegtuig (er is 6 uur tijdverschil).
Ik had tevoren ingecheckt en mijn boarding pass thuis uitgeprint. Dus stiefelde ik met mijn handbagage rechtstreeks naar het loket om mijn uitreis-tax van 40 dollar te betalen. Je krijgt dan als bewijs van betaling een sticker op je pass. Maar dit loket erkende mijn pass niet en dus moest ik toch naar de incheck-balie van Iberia. Gelukkig weten ze van deze gang van zaken kennelijk af, want mijn nieuwe boarding pass lag al klaar bij de Bussiness Class incheck-balie.
Dus toch nog goed op tijd voor het vlucht van 18.45 uur.
Nu wil het geval dat de dag daarvoor (19 maart) net een klein vliegtuigje van het leger een flatgebouw in Quito was ingevlogen tijdens slecht weer. De luchthaven-autoriteiten waren daarom extra streng en verboden het grote Iberia vliegtuig te landen in Quito, waar het inderdaad beestenweer was (regen, onweer en veel mist).
Een kleiner vliegtuig (gehuurd van Icaro) zou passagiers vanuit Guayaquil (grootste stad in Ecuador aan de Pacific), waar het Iberia vliegtuig naartoe was uitgeweken, ophalen en ons daarheen brengen.
In de tussentijd kreeg ik te horen dat ik de vlucht naar Madrid in de Bussiness Class mocht zitten (hoera!) en kocht ik 25 rode rozen voor de jarige.
Om ca 21.00 uur kwam Icaro ons ophalen, maar niet iedereen kon mee; sommigen moesten met een lijndienst-vlucht naar Guayaquil. Daarom duurde het even voor we vandaar konden vertrekken. Dus pas om 24.00 uur.
Na een vertraagde maaltijd (wegens turbulentie) kon ik rond 02.30 uur de slaap gaan vatten.
We kwamen natuurlijk veel te laat in Madrid, met als gevolg dat ik de geplande aansluiting om 16.30 (lokale tijd) naar Amsterdam miste. Ik werd nu geplaatst in een toestel dat om 19.30 zou vertrekken. Als pleister op de wonde werden vouchers verstrekt voor een drankje met snack.
Aangezien dat laatste vliegtuig ook met enige vertraging weg ging, kwam ik om 22.30 in de aankomsthal van Schiphol aan, waar Clementine mij ophaalde.
Vanaf 23.00 uur lekker veel wijn gedronken en in eigen bed geslapen en wat dingen bedacht vor de mystery guest.
Over de verjaardag dus wellicht meer in de volgende bijdrage.
De terugweg begon maandag om 17.00 uur en ik kwam dinsdag 9.00 uur aan in Quito: 22 uur onderweg!
Vanwege de files besloot ik met de ZuidTangent naar Schiphol te gaan. Voor slechts 5.60 euro in 35 minuten: picobello. Gauw naar de incheck-balie van Iberia (want via internet kon het dit keer niet, omdat het een LAN boeking was). Mijn handbagage, vol kaas, chocola, pijnboompitten en wat dies meer zij, woog 2 kilo te zwaar om in de hand mee te mogen nemen. Dus dan maar het ruim van die kist in! Ik haalde nog wel mijn ticket, paspoort, krant, boek en pillen uit de tas, maar niet mijn broodjes voor de avond. Die zag ik via de bagageband verdwijnen.
Op Schiphol nog ten afscheid een Koninckje gedronken. Tegen 08.00 uur schoot het vliegtuig de lucht in om 2,5 uur later in Madrid te landen.
Even geretireerd aldaar. Op zo'n wc die automatisch gaat spoelen. Als je teveel bukt bij het drukken, begint het water al tegen je billen te spuiten. Fantastisch.
Daarna een broodje gekocht, want onderweg naar Madrid krijg je niks en mijn kuchie zat in het ruim. Om 24.00 uur met LAN op weg naar Guayaquil: geplande vliegtijd is ruim 11 uur. De gloednieuwe Boeiing 320 was nogal leeg, waardoor ik languit over drie stoelen kon gaan liggen. Zowaar ook geslapen.
In Guayaquil een beetje oponthoud omdat het vliegveld van Quito nog gesloten was vanwege de mist. Maar toch op schema aangekomen.
Ik heb mijn moeder gezegd dat ik dit zo eens in de 5 jaar doe, dus weer wanneer zij 100 jaar wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten