Tja, en toen waren we 10 dagen op pad. Eerst 2 dagen de boeiende, niet zo mooie stad Santiago doorstruinen, Daarna 8 dagen rijden door zand, zand en nog eens zand: het noorden van Chile.
In Putre hoorden we (3500 meter hoog op de weg naar La Paz) eigenlijk via Bram (die had gebeld) dat er een zware aardbeving was geweest, 8.8 op de schaal van Richter.
Sinsdien zitten we vast in Arica, de noordelijkste kustplaats van Chile, omdat de luchthaven van Santiago is gesloten.
We kunnen nu vrijdag van hier weg, maar missen de Paaseilanden (jammer, maar begrijpelijk onder deze omstandigheden). We hopen de laatste dagen (tot 10 maart) nog wel wat te kunnen gaan zien.
Nu zitten we alleen maar met boekjes aan het zwembad.
De aardbeving van 27 februari 2010 te 03.30 uur.
De tsunami, die de eerste uren en dagen nog niet erg zichtbaar was, maar uiteindelijk de meeste slachtoffers heeft opgeeist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten