Vanuit Cuenca passeerden we eerst Ingapirca, het mooiste Inca monument in Ecuador.
Hoog en koud.
Hier werden de mooiste meisjes uit het land opgevoed voor de hoge leiders uit het Inca rijk.
Lama's in plaats van de reisgenoten op deze foto.
Hier werden de mooiste meisjes uit het land opgevoed voor de hoge leiders uit het Inca rijk.
Lama's in plaats van de reisgenoten op deze foto.
Op 20 februari 2008 reden we na een barre tocht door mist en regen (helaas geen uitzichten dus) in de richting van Riobamba.
De hemel brak open tegen zonsondergang. En we zagen in eens 4 vulkanen: de Chimborazo, de Carihuairazo (5020 meter), El Altar en de werkende Tungurahua.
Tijd voor foto's en genieten van die bijzondere situatie. In Ecuador zeggen ze altijd dat de vulkanen zich niet aan toeristen laten zien.
El Altar (5230 meter) en de volle maan.
De as uitstotende Tungurahua (5016 meter).
De hoogste vulkaan, de Chimbrazo (6310 meter).
De zelfde vulkaan iets later.Via de Hacienda Manteles (doe mee aan het interview over de motieven van mensen om macht te willen hebben), Banos en Puyo (Balsa fabriek), over de weg in aanleg naar Tena.
Meer dan 30 kilometer door een rivier van modder. Later bleek dat de weg maar 3 uur per dag is opengesteld voor verkeer. Wij reden dwars door de werkzaamheden heen.
Reisdoel was de lodge Cotococha (van Bram en Bram), langs de Rio Napo. Bij onze waardering van alle bezochte plekken achteraf scoorde Cotococha het hoogst: drie tienen voor de items accommodatie (ook al heb je alleen een olielampje in je lodge), eten (buitengewoon lekker en mooi opgediend) en activiteiten!
Dat laatste is nog opmerkelijk omdat Aty en Maria met de gids tijdens de vaart in banden (tubos) over de rivier in een draaikolk terecht kwamen. De band van de gids raakte lek. De zusjes heur badpakjes werden gescheurd en zij zelf kregen behoorlijke blauwe plekken, als gevolg van het kopje onder gaan en botsen tegen de rotsen.
Op de foto zijn zij zich van het vervolg nog niet bewust. Benno raakte ook een keer in een zij-rivier, werd gered en zette zijn tocht in het water fluks voort tot Misahualli. Daar werd onder toezicht van loerende apen een fles wijn soldaat gemaakt om van de schrik te bekomen.
Andere leuke acitiviteiten waren de wandeling naar een waterval (naturistisch zwemmen) en het bezoek aan een dieren reservaat (Amazoonico).
Via de hete baden van Papallacta (waar ik voor het eerst van mijn leven een massage onderging, cadeau gedaan door de dankbare zussen), kwamen we heelhuids thuis in Quito.
Alle hulde gaat ook uit naar onze KIA, die slechts een keer een lekke band had, terwijl de remblokjes onderweg ook een keer zijn vervangen. Maar dat gaat in dit land allemaal snel en goedkoop.
Dat laatste is nog opmerkelijk omdat Aty en Maria met de gids tijdens de vaart in banden (tubos) over de rivier in een draaikolk terecht kwamen. De band van de gids raakte lek. De zusjes heur badpakjes werden gescheurd en zij zelf kregen behoorlijke blauwe plekken, als gevolg van het kopje onder gaan en botsen tegen de rotsen.
Op de foto zijn zij zich van het vervolg nog niet bewust. Benno raakte ook een keer in een zij-rivier, werd gered en zette zijn tocht in het water fluks voort tot Misahualli. Daar werd onder toezicht van loerende apen een fles wijn soldaat gemaakt om van de schrik te bekomen.
Andere leuke acitiviteiten waren de wandeling naar een waterval (naturistisch zwemmen) en het bezoek aan een dieren reservaat (Amazoonico).
Via de hete baden van Papallacta (waar ik voor het eerst van mijn leven een massage onderging, cadeau gedaan door de dankbare zussen), kwamen we heelhuids thuis in Quito.
Alle hulde gaat ook uit naar onze KIA, die slechts een keer een lekke band had, terwijl de remblokjes onderweg ook een keer zijn vervangen. Maar dat gaat in dit land allemaal snel en goedkoop.
Een volgende rondreis gaat langs de noordkant, langs de grens met FARC en Colombia!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten