Recht en Religie

Met allebei, met recht en religie, is hier wat mis.
Van religie is hier veel te veel en van recht veel te weinig, zou je kunnen zeggen.
Zeker in deze negen dagen voor kerst (navidad) is er veel bidden, bidden, bidden. Bijna 70% van de bevolking doet aktief mee aan de novene. Thuis, vaak met familie bij elkaar, maar ook op straten en pleinen, in winkelcentra en in het paleis van de president. De laatste dag van de novene zal hij met zijn vrouw en kinderen de 9e gebedsdienst bijwonen!
Maar intussen was hij al aanwezig bij een novene voor de kinderen; hij is al net zo'n grote kindervrind als opa Benno. Maar aan bidden heeft opa Benno een kindje dood; het zijn wat dat betreft moeilijke tijden voor hem.

Waar je dus over de religie struikelt, moet je het recht heel goed zoeken.
Al heel merkwaardig is het dat misdrijven hier niet vanzelfsprekend worden onderzocht en verdachten niet vanzelfsprekend worden vervolgd. De slachtoffers moeten daarin een initierende en blijvend aktieve rol vervullen, met behulp van advokaten die zij moeten betalen!
Laten we hopen dat de nieuwe grondwet hier verbetering in aanbrengt.
Rechters zijn hier ook een apart slag. De verhalen over omkoopbare rechters zijn niet van de lucht. Ook hier trekt mijn vriend tegen ten strijde.
De laatste tijd nemen rechters bij bosjes ontslag, ook leden van de Hoge Raad (gebouw hieronder). Waarom? Wel een van de eerste decreten van Correa was dat overheidsfunctionarissen niet meer mogen verdienen dan hij zelf (en voor zichzelf heeft hij een salaris vastgesteld van 4200 dollar p.m.). Rechters verdienden 6000 dollar per maand en hun vergoeding moet dan ook worden aangepast, hetgeen tot nog toe met steun van het inmiddels afgezette congres nog niet was doorgevoerd.
Met de Asamblea aan de macht is de situatie veranderd en kiezen rechters het hazenpad. Zij hopen dan ook nog te profiteren van een hoog wachtgeld, dat wordt berekend op basis van het aantal dienstjaren maal het maandsalaris. Rechters vrezen dan ook hun wachtgeld (dat tot 200.000 dollar kan oplopen) lager wordt.
Gevolg: veel vacatures moeten worden opgevuld. De wachttijden voor behandeling van zaken groeien. Het recht heeft weer een deuk opgelopen.

De komende dagen (kerst) gaan we met de hele familie Evers (Joris komt ook) en Aguirre naar Loja en Vilcabamba (zuiden) en met oud en nieuw naar Salinas (Chota vallei) in het noorden.
Volgt natuurlijk een verslag!

Paula en de nieuwe grondwet

Het lijkt hier of Paula al de nieuwe grondwet van Ecuador aan het bestuderen is. Maar - hoewel de Asamblea in de eerste 2 weken heel hard en efficient heeft gewerkt - zal het nog 6 tot 8 maanden duren voor die wet er is.
Omdat het allemaal zo voorspoedig gaat met de Asamblea (waarover hieronder meer), kon ik met de familie naar hun finca, ongeveer 3 uur hier vandaan. Een oom van Karolina woont daar en zorgt voor de koeien en kippen. Tijdens ons weekend-verblijf was er net een koetje geboren!

Ook een mooie gelegenheid om onze investering in het bedrijf daar (24 stieren) te bewonderen.
Als deze beestjes vet genoeg zijn, worden ze verkocht ten behoeve van een lekker stukje rundvlees. Maar helaas moesten we constateren dat de dieren nog te mager zijn.
Ze moeten per dag 10% van hun gewicht eten en 30 liter water drinken. Maar vooral dat eerste (voedsel) was er de afgelopen tijd te weinig als gevolg van of te droge of te natte weersomstandigheden.
Ook hier hebben we gemerkt dat investeren - zeker in Ecuador - een riskante zaak is.

Om nog even terug te komen op de Asamblea: die heeft dus Plenes Poderes. Zelfs in die zin dat de Asamblea op de eerste dag gekozen en benoemde functionarissen in hun functie heeft bevestigd en in 3 gevallen heeft vervangen! Zo mocht president Rafael Correa blijven en ook de hoge raad en het constitutionele hof. Maar de super PG is vervangen en ook de controleur van het bankwezen. En zoals eerder gemeld: het congres is voor 8 maanden op non actief gesteld. De Asamblea oefent zelf de wetgevende macht uit.
Natuurlijk zijn er velen in dit land die deze gang van zaken ongrondwettig noemen, in strijd met de vigerende grondwet en zij hebben dit punt ook aanhangig gemaakt bij het constitutionele hof. Maar de meesten zijn het er mee eens dat de Asamblea door het volk is gekozen met Plenes Poderes, die ook de bestaande grondwet te boven gaan.

Dit heeft overigens tot een pikante leerzame situatie geleid.
In het Amazone-gebied wordt veel olie geboord (Ecuador is weer lid van de OPEC), maar de inwoners zijn niet altijd even cooperatief. Zij staken, blokkeren wegen en gebruiken zelfs dynamiet om oliepijpleidingen op te blazen. De afgelopen jaren heeft dat geleid tot een verlies van 100 miljoen dollar.
Ook nu weer kwamen mensen in Dayume in verzet. De olieproductie liep met 20% terug. Correa kan dit niet gebruiken, want hij heeft het geld hard nodig om zijn programma te kunnen bekostigen. Hij heeft daarom hard ingegrepen: 2 ministers (n.b. dikke vrienden van hem) zijn ontslagen, de top van Petroecuador is naar huis gestuurd en tijdelijk vervangen door mensen uit het leger (!), en de uitzonderingstoestand in de regio is uitgeroepen. Soldaten hebben huiszoekingen gedaan, veel wapens en munitie gevonden en veel mensen gearresteerd. Volgens mensenrechtenorganisaties is dat met te harde hand gebeurd. De prefect van de regio is ook gearresteerd omdat zij in gebreke is gebleven om de opstand te voorkomen, die zelfs zou hebben aangemoedigd.
De moeders van Dayume kwamen huilend naar de Asamblea (daartoe in staat gesteld door een oppositiepartij) om amnestie voor hun mannen te vragen. De Asamblea leek niet ongevoelig voor de tranen van het volk.
Wat deed Correa toen? Hij stelde dat wanneer de Asamblea op grond van hun Plenes Poderes zou ingrijpen in zijn bevoegdheden (uitvoerende macht) of die van de rechtelijke macht, waartoe de Asamblea wel het recht heeft vanwege die Plenes Poderes, hij onmiddelijk zou aftreden. Schoorvoetend heeft de Asamblea zich teruggetrokken en voor zichzelf geformuleerd dat de Asamblea er is voor het opstellen van de nieuwe grondwet en voor de uitvoering van de wetgevende macht, maar niet voor de uitvoerende macht en ook niet voor de rechtspraak. Daarvoor heeft de Asamblea nu juist de betreffende functionarissen op die eerste dag in hun functies bevestigd.
Ik vind het boeiend om mee te maken hoe de democratie in deze nieuwe situatie toch de juiste weg weet te vinden.

asamblea constituyente gestart

Op 29 november 2007 is dus de assemblea consituyente in Ecuador van start gegaan.

Bij de verkiezingen voor dit orgaan met "plenes poderes" op 30 september jl. heeft de partij van president Rafael Correa 80 van de 130 zetels binnen gehaald. Daarnaast zijn er nog kleine partijen die met de regering sympatiseren.

Van de traditionele grote machtige partijen is weinig over gebleven: de PSC (christenen) hebben nog 5 zetels, de PRIAN van bananen-miljonair en tegenkandidaat bij de laatste presidentsverkiezingen Noboa heeft nog 8 zetels en de PSP van de in 2005 weggejaagde president Guttierez deed het nog het beste met 18 zetels.
Noboa heeft overigens verklaard dat hij samen met een andere gekozen kandidaat niet aan de vergaderingen zal deelnemen, omdat hij in de asamblea een vernietiging van de democratie ziet!

De asamblea wordt gehouden in een gloednieuw complex (binnen 5 maanden gebouwd) in Montecristi. Montecristi is de geboorteplaats van de legendarische liberale president Eloy Alfaro, die in 1912 door tegenstanders is vermoord. Voor hem is als onderdeel van het nieuwe complex een mausoleum gebouwd. Hieronder is dat goed te zien; rechts is een deel van de vergaderzaal te zien. De plek, wat boven Montecristi gelegen, heeft de naam Ciudad Alfaro gekregen.

Op 29 november heeft de asamblea meteen duidelijk gemaakt dat het inderdaad "plenes poderes" (volledige macht) heeft.
Alle gekozen functionarissen hadden voor de 29e hun functies ter beschikking gesteld aan de asamblea, ook president Correa. De asamblea heeft die eerste dag de meeste functionarissen in hun functie hersteld, maar sommigen niet. Er is een nieuwe super PG benoemd en een nieuwe toezichthouder op het bankwezen, in plaats personene, die via dubieuze politieke benoemingen van het oude congres op die plekken waren terecht gekomen. Dat congres is die 1e dag ook voor 8 maanden naar huis gestuurd, zonder salaris en zonder recht op immuniteit. De asamblea zal die 8 maanden (de maximale duur van dit orgaan) dus ook de wetgevende bevoegdheden voor zijn rekening nemen.

Op 30 november is het mausoleum officieel geopend en daarna heeft Correa ook de asamblea toegesproken. Een deel van de as van Eloy Alfaro is daartoe vanuit Guayaquil naar Montecristi ovegebracht.
Voor deze plechtigheid waren collega-presidenten uit Zuid Amerika uitgenodigd. Verwacht werden in ieder geval Chavez en Morales, maar die waren afwezig vanwege te grote spanningen in eigen land, curieus genoeg betreffende de nieuwe grondwet in die landen (Venezuela heeft daarover een referendum op 1 december en in Bolivia maakt de rechtse minderheid het vergaderen van de asamblea feitelijk onmogelijk door geweldadige protesten).
De enige aanwezige president was Uribe uit Colombia, een land waar Ecuador nogal wat mee te stellen heeft vanwege problemen aan de grens, veroorzaakt door leden van de Farc, die door Uribe worden betiteld als terroristen, maar door Ecuador worden gezien als revolutionaire guerillos. Ook had net Chavez de betrekkingen met Colombia bevroren, nadat Uribe de bemiddeling van Chavez om door de Farc gegijzelden vrij te krijgen onmogelijk had gemaakt.
Alle officials droegen de zg. panama-hoed, die niks met Panama te maken heeft, omdat die juist in Montecristi wordt gemaakt.

De offficials gingen nog naar binnen om de as op de juiste plek te deponeren. Het mausoleum is ook een museum over Loy Alfaro. Hieronder Correa, Uribe, de voorzitter van de asamblea en enkele kleinkinderen van Eloy Alfaro.

Daarna sprak Rafael Correa de nieuwe asamblea toe. Daarbij deed hij weer opvallende uitspraken. Zoals: nu wij zo'n grote meerderheid hebben verworven zijn wij zelf het grootste gevaar voor een mislukking. We moeten oppassen voor linksisme en naief ecologisme.
Dat laatste moet gezien worden in het licht dat Correa de inkomsten van olie en mijnwinning hard nodig heeft om zijn sociaal programma te kunnen bekostigen.
Voor mij teleurstellend was zijn afwijzing van abortus; opneming van zo'n recht in de nieuwe grondwet zou tot afwijzing kunnen leiden bij het referendum over de nieuwe magna carta van de assamblea (want pas dan is de nieuwe grondwet een feit).
Op de foto: de toespraak van Correa buiten voor het gebouw van de asamblea. Het was die dag slecht weer, met ook aan de kust veel mist.

Maandag begint de asamblea met de vaststelling van het eigen reglement. Daarna worden al spoedig enkele nieuwe wetten behandeld (waaronder de Verkeerswet) en gaat de vergadering aan de slag met de nieuwe grondwet.
Dat laatste wordt spannend. Er liggen wel complete voorstellen o.a. van een club van staatsrecht-geleerden en er circuleren gedachten zoals:
a/ districtenstelsel om de macht van landelijke partijen te breken
b/ vorming van een ministerie van justitie om een betere coordinatie te krijgen tussen politie, OM, rechtspraak en gevangeniswezen
c/ het mogelijk maken van 1 keer herverkiezing van een president
d/ de benoeming van colleges als de hoge raad, het constitutionele hof en de kiesraad loskoppelen van de politiek
e/ heldere afbakening van bevoegdheden tussen verschillende bestuurslagen.
Maar waar dat concreet toe gaat leiden en hoe de reacties zullen zijn van minderheden, moeten we afwachten.

Lang weekend Nicaragua

Met dit propellervliegtuigje vloog ik op woensdag 21 november 2007 van Costa Rica naar Nicaragua. Uiteraard was ik daarvoor vanuit Quito naar Costa Rica gevlogen.
Ik sliep een nacht alleen in Managua, om de volgende ochtend vroeg Joris op te halen van het vliegveld; hij vloog in de nacht vanuit Californie. Met een huurauto trokken we tot zondagavond door een deel van dit land, dat sinds vorig jaar weer Daniel Ortega van de FSLN (sandinisten) als president heeft!

Augusto Cesar Sandino (1893 - 1934) was een strijder voor de rechten van de armen in Nicaragua. Hij werd vervolgd door het zittende bewind met steun van soldaten vanuit de VS (ook toen al bezig met een oorlog tegen zogenaamde terroristen). In 1934 is hij vermoord, zijn lichaam is nooit gevonden.
Dertig jaar later ontstond de FSLN als guerilla-verzet tegen het dictatoriale regiem van opeenvolgende leden van de familie Somoza (1937 -1979). Deze beweging is dus genoemd naar Sandino, wiens schaduwbeeld hoog boven Managua uit torent.
In 1979 werd Ortega voor de eerste keer president.

Hieronder de tandarts van Masaya. Gelukkig had ik mijn gebit net in Nederland laten verzorgen.

Het deel van het land, dat wij bezochten was niet echt hoog, maar wel vulkanisch (vulkanen zo tussen de 600 en 1200 meter).
Ook levende vulkanen, met rook en zwaveldampen en erupties.
Ook aardbevingen komen regelmatig voor; in 1972 is Managua bijna met de grond gelijk gemaakt: 50.000 huizen verwoest, 10.000 doden. De stad vertoont nog steeds grote lege plekken.
Hieronder de vulkaan Mombacho, op de flanken waarvan we een Canopy Tour hebben gemaakt (zie vervolg).

Maar eerst reden we die 1e (donder)dag door naar San Juan del Sur, aan de Pacific Ocean.
We kwamen bij zondsondergang aan.
De volgende ochtend gezwommen, na een wandeling.

We wilden eigenlijk naar het eiland Ometepe in het Lago Cocibolca (grootste meer van Midden Amerika). Maar de wolken en de regen boven het meer deden ons besluiten om de resterende 2 nachten door te brengen in de koloniale stad Granada, door de Spanjaarden gesticht rond 1535 en nog redelijk in stijl gebleven, ondanks verwoestingen door natuur en oorlogsgeweld.
Opvallend zijn de vele verschillende kleuren van de lage huizen.

Zaterdagmiddag moesten we een wens van Joris vervullen: Canopy Tour. Dat wil zeggen een tocht via kabels tussen 14 boomtoppen in het nevelwoud van de vulkaan Mombacho, zo'n 40 meter boven de grond.

De laatste dag maakten we nog een vaartocht over het grote meer, langs eilanden in de buurt van Granada.
Daarna bezochten we het vulkaanpark bij Masaya, waar de zwaveldamp je tegemoet komt.

Joris ging zondagavond naar huis, ik bleef nog een nachtje in een hotel bij het vliegveld en vertrok maandagochtend weer.
'S middags gaf ik aan Paula een kledingsetje (bloes, broek en rok) dat ik in Granada had gekocht. Ze ging het meteen zelf aantrekken!

Wil je meer foto's van Nicaragua zien, klik dan hier.

Aanstaande vrijdag 30 november start de asamblea constituyente in Ecuador. Daar gaat de volgende editie van deze Blog over.

Meer foto's dan tekst dit keer.

Hier zie je het park in de mist ('s ochtends vroeg). Er naast liggen 2 hard court tennisbanen. Als het mooi en helder is kun je vanaf hier 3 toppen met eeuwige sneeuw zien (Cotopaxi, Cayambe en Antisana), n.b. praktisch op de evenaar gelegen.
Op deze foto zie je dat het heeft geregend, er liggen plassen onder de speeltoestellen, maar dat hoeft de pret niet te deren.

Hier zijn we op weg naar het park. Paula vindt lopen leuk, ook hollen.

In de week voor het feest was het mooi weer. Paula schommelt hier met pop Ernie, die door Oma Riet eigenhandig is gebreid!

Hier zit Paula op de glijbaan in de binnentuin. In haar feestjurk.
Op het feest waren mensen uitgenodigd, die poppenkast (roodkapje) speelden en ook grote figuren van de TV uitbeelden (Barney).

De volgende aflevering zal gaan over mijn weekend met Joris in Nicaragua (Managua, Granada en Omotepe).

Paula 2 jaar.

Dit keer meer foto's dan woorden en geen politiek!
Op 13 november werd Paula 2 jaar en zaterdag de 17e hebben we dat gevierd. Pas toen, omdat Bram die dag pas terugkwam van een beurs in Londen.
Hier staat Paula voor de grote tent, waarin het feest zal worden gehouden.

Hugo, Rafael en Jaime.

De continentale brillen lijken te verschillen, zo blijkt maar weer eens naar aanleiding van de interruptie van de spaanse koning tijdens de top van spaans sprekende landen afgelopen week in Chile.

In het rijke westen wordt de koning kennelijk als een held gezien, die eindelijk eens probeerde de nieuwe dictator van latijns Amerika, Hugo Chavez, de mond te snoeren.

Maar hier wordt daar wat anders tegen aan gekeken. Niet is vergeten dat Spanje 200 jaar lang Zuid Amerika heeft leeggeroofd. Denk maar aan die Zilvervloot, die niks meer was dan een aantal schepen vol met goud en zilver, dat is weggehaald uit voornamelijk Peru.

Hier vriend Rafael tijdens zijn installatie als president van Ecuador op 15 januari jl.

En Chavez weet ook dat de coupe die tegen hem is gepleegd in 2002 de steun had van de spaanse ambassadeur en dus van de toenmalige spaanse premier Aznar. Tegen hem ging hij dan ook tekeer tijdens de topontmoeting in Chile. En als je de tronie van Aznar voor je haalt, met name dat snorretje van die man, dan kun je aan een grote gelijkenis met de grootste facistische misdadiger uit de vorige eeuw niet ontkomen.

Bovendien reist deze Aznar nog steeds vrolijk rond door met name Zuid Amerika en verkoopt daar zijn rechtse praatjes, die bij de rijke elite zeer welkom zijn.

Zo met name ook bij de rechtse rijke minderheid in Venezuela, die nu de straat op gaat om te voorkomen dat de nieuwe grondwet van Chavez aldaar op 2 december wordt aangenomen tijdens een referendum.

De nieuwe presidenten, die het neo-liberalisme de wacht hebben aangezegd (is de schuld van de steeds groter wordende kloof tussen een kleine rijke bovenlaag en een groeiende meerderheid van armen) willen het socialisme van de 21e eeuw vorm geven.

Nergens in de wereld is het socialisme nog echt geloofwaardig aanwezig (de sociaal democraten in europa zijn toch ook niks meer dan een beetje sociale kapitalsiten), behalve hier met steun van de grote meerderheid van de bevolking. En de nieuwe linkse presidenten in dit continent doen ook echt wat aan bestrijding van armoe, verbetering van onderwijs en gezondheidszorg. Ze voelen zich ook sterker worden, streven naar een vereniging van zuid amerikaanse staten met een eigen bank (Banco del Sur, die binnenkort wordt opgericht), met name ook om onafhankelijk te worden van de door de VS gedomineerde Wereldbank.

Hugo Chavez heeft dus duidelijke taal gesproken, niet leuk voor de spanjaarden, maar het niet gekozen staashoofd van Spanje heeft er dom aan gedaan om Chavez te mond te willen snoeren, wat ook vermetel is en dus niet lukte.

Mijn vriend Rafael heeft zich in deze diskussie niet gemengd. Hij gaat zijn eigen koers. Met 80 van de 130 zetels in de asemblea constituente heeft hij een comfortabele meerderheid. Eind november gaat deze asemblea van start in Montechristi (bij Manta), waar in recordtijd van een maand of 5 een heel nieuw complex is opgetrokken. Dat is daar gebeurd omdat de fameuze president Eloy Alfaro (begin 20e eeuw) daar is geboren. Vlak voor de opening van de asemblea zal de as van deze grote president, die veel voor het land heeft betekend, maar uiteindelijk door tegenstanders om het leven is gebracht, worden overgebracht naar een monument voor hem dat bij de nieuwe vergaderplek is opgericht.

Zoals bekend is de partidokratie tijdens de verkiezingen van 30 september weggevaagd. De traditioneel grote (neoliberale) partijen (christen democraten, sociaal democraten, andere rechtse partijen aangevoerd door bij voorbeeld de bananen-miljonair Noboa) hebben maar een fractie van hun aanhang behouden.
De hier polulaire burgemeester van Guayaquil (grootste stad van het land) Jaime Nebot, ooit kandidaat voor het presidentschap vanuit de sociaal christelijke partij, heeft nu besloten volgend jaar voor een nieuwe termijn te gaan als onafhankelijk kandidaat en niet namens zijn partij! Zou hij dat doen, dat is verlies bij voorbaat verzekerd!

Intussen is Rafael op wereldtoernee. eerst naar Saoedi Arabie, alwaar Ecuador voor het eerst sinds 1992 weer mee doet aan de OPEC. Hij zal daar Chavez steunen in diens strijd om de olieprijs lekker hoog te houden. Daarna gaat hij naar China en Indonesie.

Intussen wordt hij hier niet vergeten, want hij is dagelijks op TV, ook met de officiele spots onder de slogan La patria es de todos. En dat klinkt vrij soft, maar het is de eerste regering die sinds de herinvoering van de democratie (eind jaren 80) daar serieus werk van maakt. Het congres, dat nog in meerderheid bestaat uit vertegenwoordigers van de oude politieke partijen, zit de regering waar mogelijk dwars. Het zal dan ook niet verbazen wanneer de Asamblea Constituente (met plenos poderes) het Congres naar huis gaat sturen. Waar dat congres dan wel bezwaar tegen zal aantekenen wegens ongrondwettigheid.

We gaan nog boeiende tijden tegemoet. Ik hoop echter dat de rijke bovenlaag (minderheid) zich hier niet zo zal misdragen als in Bolivia en Venezuela.

Om te beginnen.

Vandaag (zaterdag 10 november) in Quito alleen mist en heel veel regen.
Gisterenavond kwam de Airbus van Iberia wegens de gladheid (waarschijnlijk) naast de landingsbaan terecht en moesten 333 pasagiers via de nooduitgangen naar buiten glijden.
Bram is in Londen. Met de familie hier ben ik boodschappen gaan doen voor het feest van de 2e verjaardag van Paula.

Geen mooie foto's dus van de besneeuwde Cotopaxi of de koloniale binnenstad.
Dit keer nog een haarlemse kiek van Paula en mij aan het Spaarne.


Mijn held Rafael Correa, die bij de verkiezingen voor de nieuwe constitutionele assemblee 80 zetels van de 130 binnen wist te halen, is nu in Chile. Bij de top van de spaans sprekende landen in de wereld.
Bijna alleen linkse presidenten bij elkaar. Waaronder 2 vrouwen! Mevrouw Bachelet de gastvrouwelijke president van Chile ontmoette er haar toekomstige collega van Argentinie, de pas gekozen mevrouw Christina Fernandez.
Uit onderzoek bleek dat Correa de meest populaire president van alle aanwezigen is!
Zoals we van hem gewend zijn, is hij niet bang om scherpe opmerkingen te maken.
Opvallend nu was dat hij als zijn opvatting gaf dat 2 periodes voor een president genoeg zijn, dat democratie veranderingen verlangt en dat hij de mogelijkheid van een oneindig herkozen president afwijst (wat zijn vriend Chavez in Venezuela nu juist in zijn nieuwe grondwet heeft laten opnemen, waarover in dat land begin december een referendum wordt gehouden).
Maar anderzijds is het idee van Chavez zo gek nog niet; hebben wij in Nederland al niet een 4e kabinet Balkenende en dat kunnen er zo maar 8 worden.
De grondwetgevende vergadering alhier zal eind november van start gaan.
Ik zal dat goed proberen te volgen en jullie op de hoogte houden. Ik verwacht dat het hier beter zal verlopen dan in Bolivia (waar een patstelling is ontstaan omdat de minderheid te groot is om besluiten met 2/3 meerderheid toe te laten) en in Venezuela (waar de nieuwe grondwet in enkele weken tijd voor elkaar was, maar waar de oppositie zoals gebruikelijk flink van leer trekt en geweld niet schuwt). In Ecuador worden in de assemblea de besluiten overigens met gewone meerderheid plus 1 genomen.

De volgende keer hoop ik met een verslag te komen van de verjaardag van Paula, die de 13e jarig is, maar dat op de 17e viert, omdat dan haar Pappi weer terug is.