Lang weekend Nicaragua

Met dit propellervliegtuigje vloog ik op woensdag 21 november 2007 van Costa Rica naar Nicaragua. Uiteraard was ik daarvoor vanuit Quito naar Costa Rica gevlogen.
Ik sliep een nacht alleen in Managua, om de volgende ochtend vroeg Joris op te halen van het vliegveld; hij vloog in de nacht vanuit Californie. Met een huurauto trokken we tot zondagavond door een deel van dit land, dat sinds vorig jaar weer Daniel Ortega van de FSLN (sandinisten) als president heeft!

Augusto Cesar Sandino (1893 - 1934) was een strijder voor de rechten van de armen in Nicaragua. Hij werd vervolgd door het zittende bewind met steun van soldaten vanuit de VS (ook toen al bezig met een oorlog tegen zogenaamde terroristen). In 1934 is hij vermoord, zijn lichaam is nooit gevonden.
Dertig jaar later ontstond de FSLN als guerilla-verzet tegen het dictatoriale regiem van opeenvolgende leden van de familie Somoza (1937 -1979). Deze beweging is dus genoemd naar Sandino, wiens schaduwbeeld hoog boven Managua uit torent.
In 1979 werd Ortega voor de eerste keer president.

Hieronder de tandarts van Masaya. Gelukkig had ik mijn gebit net in Nederland laten verzorgen.

Het deel van het land, dat wij bezochten was niet echt hoog, maar wel vulkanisch (vulkanen zo tussen de 600 en 1200 meter).
Ook levende vulkanen, met rook en zwaveldampen en erupties.
Ook aardbevingen komen regelmatig voor; in 1972 is Managua bijna met de grond gelijk gemaakt: 50.000 huizen verwoest, 10.000 doden. De stad vertoont nog steeds grote lege plekken.
Hieronder de vulkaan Mombacho, op de flanken waarvan we een Canopy Tour hebben gemaakt (zie vervolg).

Maar eerst reden we die 1e (donder)dag door naar San Juan del Sur, aan de Pacific Ocean.
We kwamen bij zondsondergang aan.
De volgende ochtend gezwommen, na een wandeling.

We wilden eigenlijk naar het eiland Ometepe in het Lago Cocibolca (grootste meer van Midden Amerika). Maar de wolken en de regen boven het meer deden ons besluiten om de resterende 2 nachten door te brengen in de koloniale stad Granada, door de Spanjaarden gesticht rond 1535 en nog redelijk in stijl gebleven, ondanks verwoestingen door natuur en oorlogsgeweld.
Opvallend zijn de vele verschillende kleuren van de lage huizen.

Zaterdagmiddag moesten we een wens van Joris vervullen: Canopy Tour. Dat wil zeggen een tocht via kabels tussen 14 boomtoppen in het nevelwoud van de vulkaan Mombacho, zo'n 40 meter boven de grond.

De laatste dag maakten we nog een vaartocht over het grote meer, langs eilanden in de buurt van Granada.
Daarna bezochten we het vulkaanpark bij Masaya, waar de zwaveldamp je tegemoet komt.

Joris ging zondagavond naar huis, ik bleef nog een nachtje in een hotel bij het vliegveld en vertrok maandagochtend weer.
'S middags gaf ik aan Paula een kledingsetje (bloes, broek en rok) dat ik in Granada had gekocht. Ze ging het meteen zelf aantrekken!

Wil je meer foto's van Nicaragua zien, klik dan hier.

Aanstaande vrijdag 30 november start de asamblea constituyente in Ecuador. Daar gaat de volgende editie van deze Blog over.